ΘΑ ΣΠΑΣΩ ΚΟΥΠΕΣ… ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΣΙ ΓΕΜΑΤΕΣ

¡Οίνος! νέκταρ ερυθρόν. Όσοι αρέσκονται του καλού κρασιού το “νέκταρ” είναι ένας ελάχιστος  χαρακτηρισμός. Η μαυροδάφνη, κόκκινος ξηρός οίνος, είναι τόσο παλιός στην Κεφαλονιά όσο και η ξανθιά ρομπόλα. Το πρώτο πέρασε στις αντικρινές ακτές αλλά η ρομπόλα παρέμεινε στο νησί για πάντα. Αν και βόρεια απ’ το Βένετο, κάθε φορά που περνούμε απολαμβάνουμε μια πλουσιότατη “ribóla”, λέω εγώ πως θα ´ναι μακρινός της, ρωμαϊκός εξάδελφος! Αχ αυτός ο πειρασμός…

“αμβροσίης πλήσαντα, κέρασσε δε νέκταρ ερυθρόν”, ε’ ..93,  ε’ 195. (“…έσθειν και πίνειν, οία βροτοί άνδρες έδουσιν…”)

Από τα αρχαϊκά χρόνια η δουλιχιώτικη μαλβαζία πέρασε στην Ισπανία, το Greco di tufo στην νότιο Ιταλία από τους πελασγούς της Θεσσαλίας, το διάσημο μοσχάτο που απ’ τη Πυθαγόρεια Σάμο, σκόρπισαν οι πειρατές στα πέρατα του κόσμου, έφτασε στην Αλσατία, τη Γαλλία και τη βόρεια Γερμανία, την Πορτογαλία, τη βόρειο Αφρική ή τις ξωτικές χώρες της άλλης όχθης Χιλή και Βολιβία!

-Πως, μα τόσο απαραίτητο ήταν;

-Φαντάσου!
…και στα εφόδια της σχεδίας, στο προτελευταίο ταραχώδες ταξίδι του Οδυσσέα απ’ τη Καλυψώ στους Φαίακες περιλαμβάνονταν σε πρώτη θέση

ε’ 165>,  (“σίτον και ύδωρ και οίνον ερυθρόν”).

ο’ 334.Ο Εύμαιος για τα γεύματα των μνηστήρων. …«σίτου και κρειών ηδ’ οίνου βεβρίθασιν.»

Κάθε χρόνο, από καιρό, μια συμπτωματική βραδιά δίχως αέρι, εκεί πάνω στην ακραία γωνιά της πλατφόρμας από έβενο και ιώδιο, της ακτής I. Μεταξά, μας προσφέρει η οικογένεια της Κας Ιωάννας ένα αποχαιρετιστήριο γεύμα… Κι ως την επόμενη Χρονιά! Καλό καλοκαίρι. Η Παλλάδα Αθηνά μαζί σας…

Το μενού “ΠΑΝΤΑ” περιέχει την αγαπημένη ρετzέτα της Εύας, και των αλλωνών “γόνων” de Fuca! Κόκορα στραβολαίμη, σουρτούκη και κιμπάρη, καλοθρεμμένο στον αγρόκηπο του Παππού με κόκκους Ομηρικού αραβοσίτου του γένους Zea mays… συνοδευμένος υγιεινά με ορεκτικά από φρέσκα βιολογικά ζαρζαβατικά…

Αμβροσία Ολυμπίων από Κεφαλλήνια γη… Ως Νέκταρ, μεταλήψιμο, περίφημο, μοναδικό… κεχριμπαρένια ρομπόλα χύδην δεν σ’ αρνούμαι! …Και φόντο η μουσική από τις βραχνιασμένες χορδές του Μπόμπ Ντύλαν που ραγίζουν το Ιόνιο, Blowing in thw wind!…

…Η απάντηση καλέ μου φίλε είναι με λόγια που πετούν,
λόγια που άνεμος τα παίρνει και δεν ξαναγυρνούν…

Κόκορας Κρασάτος

για 4 άτομα

Υλικά

Τον κόκορα του Παππού που ζυγίζει μέχρι και δυο ολόκληρα χιλιόγραμμα σε ομοιόμορφα κομμάτια.

Απ’ το κήπο του, Δυο κρεμμύδια μεγάλα ψιλοκομμένα

Λίγο σκόρδο αυτή τη φορά

Αλάτι & πιπέρι

Τέσσερις κουταλιές της σούπας, πελτέ ντομάτας Ελληνικό και ποιότητος!

Ένα  ποτήρι κρασί, κόκκινο, παχύρευστο νέκταρ θεών, για να πάμε σ ένα μοναδικό επόμενο Ομηρικό κρίκοº

Μισό κουταλάκι του γλυκού, μπαχάρι κι άλλο μισό μοσχοκάρυδο

Τρόπος εκτέλεσης

Έχουμε μια κατσαρόλα πλατιά στη φωτιά. Την “αλείψαμε” με λίγο λάδι που αφήνουμε να ζεσταθεί.

Όταν είναι καλά ζεσταμένο τοποθετούμε τα κομμάτια του κόκορα να τσιγαριστούν καλά απ όλες τις πλευρές… Αφαιρούμε τα κομμάτια βάζοντας τα στη ρεζέρβα… Στο λάδι ρίχνουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το σκόρδο κι όταν μαραθούν και ροδίσουν ρίχνουμε τον πολτό της ντομάτας και ξανά τον κόκορα μας! Όταν σκιρτήσει σβήνουμε με το κρασί, προσθέτουμε νερό ώσπου να σκεπαστεί και προσθέτουμε και τα μπαχαρικά και το αλατοπίπερο. Ρεμβάζουμε δίχως βιασύνη καθώς σιγοβράζει σε χαμηλή φωτιά κι είναι πλέον έτοιμος όταν δούμε ότι “τρυπιέται” καλά και έχει δέσει η σάλτσα.

Για παστιτσάδα> Τον σερβίρουμε με χοντρά μακαρόνια…

Για μακαρονάδα με μισκο Νο 7

Για σπαγγετάδα με σπαγγέτι Νο 10 ή 11