Αιτωλια και Δουλιχιο! Η ένδοξη – άγνωστη και παρεξηγημένη ιστορία του τόπου μας!
….Και ιδιαζόντως, – µελετώντας απλώς τα κείµενα ονόµατα στους γενεαλογικούς πίνακες, στο φηµισµένο υµέναιο, και στις δοξασµένες εκστρατείες των λαών της θάλασσας όπως η αργοναυτική και η εκστρατεία στο Ίλιον -, να αφοµοιώσουµε την τεράστια και ελάχιστα αναγνωρισµένη σπουδαιότητα της Αιτωλίας και του Δουλιχίου στα µυκηναϊκά έτη.

Κι ύστερα ο καθένας ας προσπαθήσει µε το δικό του τρόπο να µεριµνήσει ώστε ποτέ να µη χαθεί τέτοιο κληρονόµηµα σαν αυτό που µας αφήσαν οι προγονοί µας. Θα αποφύγουµε έτσι να µας πετάξουν στα µούτρα τη φράση οι “δυτικοί σταυροφόροι”, που σε ανύποπτη στιγµή ξεστόµισε ο “αντάξιος” συνεχιστής τους Ουίνστον Τσώρτσιλ:

«Αυτή η χώρα πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακµή, χωρίς να γνωρίσει τον πολιτισµό».

…Πράγµα που δεν θα ευστοχούσε ποτέ για την Αιτωλία και το Δουλίχιο, γνωρίζοντας και προφυλάσσοντας αγόγγυστα την ιστορία της περιοχής µας (…)

Αυτό το φαινόµενο απόλυτα ελληνικό, και που σχεδόν ποτέ δεν µας ανταποδόθηκε, ονοµάστηκε παράδοξα “Νικίειος ειρήνη”. Αυτή η γενναιόδωρη προσφορά για την µετά νίκη συνθήκη ειρήνης είναι, απόλυτα ελληνικό φαινόµενο και αντιπροσωπεύεται ιδανικά µε την αρχαία ελληνική λέξη Σπονδές.
Σπονδές, µια λέξη µάταια για τους εκάστοτε συµµάχους µας! (…)

Τέσσερα χρόνια σχεδόν μετά την μεγάλη ναυμαχία στις Εχινάδες, η Γαλέρα “El Sol”, έσκιζε τα κύματα της νότιας μεσογείου απαλά και σκερτσόζικα προσπαθώντας να αδράξει μια σπιθαμή ξέρας από την αποθυμημένη πατρίδα που φάνταζε μακρινή και ανέφικτη όπως η ίδια φιγούρα του στραβοδίβολου περικλεούς ιδαλγού που μόλις άρχιζε να ζωγραφίζεται στην εκλεπτυσμένη φαντασία του Ντον Miguel Cervantes de Saavedra!